من کیستم به دوزخ هجران از محتشم کاشانی غزل 546

1 من کیستم به دوزخ هجران فتاده‌ای وز جرم عشق دل به عقوبت نهاده‌ای

2 تشریف وصل در بر اغیار دیده‌ای با دل قرار فرقت دل دار داده‌ای

3 از جوی یار بر سر آتش نشسته‌ای وز رشگ غیر بر در غیرت ستاده‌ای

4 پا از ره سلامت دوران کشیده‌ای بر خورد در ملامت مردم گشاده‌ای

5 در شاه راه جور کشی پر تحملی در وادی وفا طلبی کم اراده‌ای

6 در کامکاری از همه آفاق کمتری در بردباری از همه عالم زیاده‌ای

7 چون محتشم عنان هوس داده‌ای ز دست وز رخش کامرانی دوران پیاده‌ای