من کیستم ز خنجر بی‌رحم از مشتاق اصفهانی غزل 318

1 من کیستم ز خنجر بی‌رحم قاتلی در خون خویش غوطه‌زنان مرغ بسملی

2 آمد بدلبری بت شیرین شمایلی میدادمش بدست اگر داشتم دلی

3 مرگ ز بیم هجر رهاند وز امید وصل چو غرقه چان سپرد چه بحری چه ساحلی

4 افتاد دلبری ز قفای دلم ببین صیاد زیرکی ز پی صید غافلی

5 اجر شهادتش نبود اگر طلب کند در حشر خون خویش شهیدی ز قاتلی

6 بازآ که گشت موسم گل چند سو زدم داغی زهر گلی که برآرد سر از گلی