من از این عهده از حکیم نزاری قهستانی غزل 898

1 من از این عهده کی برون آیم بی دلیلی به راه چون آیم

2 تو بخوان تا توانم آمد من تو ببر تا ز خود برون آیم

3 گر به معراج ارتقا دهی ام سقف افلاک را ستون آیم

4 عدم است انتکاس و می دانم که ز بالای سرنگون آیم

5 گر به رای بلند خویش روم پس ز دو نان هنوز دون آیم

6 به محل از همه فریشتگان گر توم ره دهی فزون آیم

7 ور به خود واگذاریم هیهات حارث مره را زبون آیم

8 ور توانم ز عقل چون مجنون در ره عشق ذوفنون آیم

9 باز می گو نزاریا که به خود من از این عهد کی برون آیم