1 انصاف زاختلاف ایام فرق پیدا کردی به گفت حق را الحق

2 آنجا که کمال کبریای قدم است توحید من و تو کفر باشد مطلق

1 ای دل مطلب زدیگران مرهم خویش خود باش به هر درد دلی محرم خویش

2 تنها بنشین و خود همی خور غم خویش ور همدمت آرزو کند همدم خویش

1 بنیاد وجود سخت سست افتاده است وین قابض روح نیک چست افتاده است

2 با کیست خصومت که حوادث را نیز بستست که از روز نخست افتاده است