ای موی سپید هیچ از مجیرالدین بیلقانی رباعی 33

1 با که گشایم نفس کاهل صفایی نماند؟ در همه روی زمین بسته گشایی نماند

2 بر چمن روزگار پی چه نهم کاندرو؟ نوش نهالی نرست مهر گیایی نماند

1 ای شب خجل ز مویت گل تنگ دل ز رویت کوثر عرق گرفته از شرم خاک کویت

2 ماییم و خشک جانی بر کف نهاده پیشت یا رحمت است رایت یا کشتن آرزویت

1 باز محنت زده دورانم باز در ششدره حرمانم

2 باز در کنج فنا محزونم باز بر خوان بلا مهمانم