1 کدام رنج که آن مر مرا نگشت نصیب کدام غم که بدان مر مرا نبود نوید

2 اگر غم دل من جمله عمر می بودی به گیتی اندر بی‌شک بماندمی جاوید

3 همی بپیچم از رنج دل چو شوشهٔ زر همی بلرزم بر خویشتن چو شاخک بید

4 امید نیست مرا کز کسی امید بود امید منقطع و منفطع امید امید

5 نگر چگونه بود حال من که در شب و روز چرا غم از مهتاب است و آتش از خورشید

6 سپید گشت به من روی روزگار و کنون همی سیاه کند روزگارم اینت سپید!