کدام گل که به دامن ز نوبهارم از سلیم تهرانی غزل 191

1 کدام گل که به دامن ز نوبهارم نیست؟ ولی چه سود که دستی به آن نگارم نیست

2 به راه وعده مرا سوخت، گر لبش امشب هزار بوسه دهد، مزد انتظارم نیست

3 شهید عشقم و از سوز دل چو خاکستر به غیر شعله گلی بر سر مزارم نیست

4 گل پیاده ام و شادم از سبکباری که چون نسیم چمن، هر خسی سوارم نیست

5 ز بی دلی به اسیران عشق رشک برم حریف باخته ام، مایه ی قمارم نیست

6 سلیم منفعل از باغبان خویشتنم که برگ سبزی در دست شاخسارم نیست