1 هر جا ظهور یافت کمال و صفای دل عالم نبود ذره اندر فضای دل

2 آن مظهری که سر عیان زو عیان نمود جستم بهر دو کون و ندیدم ورای دل

3 آئینه کمال حقیقت دلست و بس هر دو جهان شدست ازین رو فدای دل

4 کی مرغ دل اسیر مکان بود یا زمان در لامکان بود همه سیر مقای دل

5 گنج نهان چو هست هویدا بکنج دل گشتند ازین جهت همه شاهان گدای دل

6 هر دل که در هوای تو جان را نثار کرد شد رهبر کمال یقین آن هوای دل

7 گفتم دوای این دل بیچاره چیست گفت جز درد عشق نیست اسیری دوای دل