1 جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا نرود عکسش از آینه چون صورت دیبا نرود
2 با حریفان ز تو عیب است سواری کردن به که آهوی حرم جانب صحرا نرود
3 در سرایی که تویی، گر همه محشر خیزد طفل از خانه برون بهر تماشا نرود
4 نیست ممکن که صبا پیش مقیمان چمن نام کویت چو برد، بوی گل از جا نرود
5 جلوه ای کز قد او دیده ای امروز سلیم نیست ممکن که دماغ تو به بالا نرود