لاله را با روی او تاب قدح از سلیم تهرانی غزل 108

1 لاله را با روی او تاب قدح نوشی کجاست سرو را با قد او سامان همدوشی کجاست

2 منع ناصح پرده ی رسوایی ما کی شود شعله ی عریان ما را تاب خس پوشی کجاست

3 شعله ی شوقش چو مومم در گداز آورده است سازگارم نیست یاد او، فراموشی کجاست

4 چون خر طنبور نتوان زیر بار نغمه رفت مطربی ما بی دماغان [را] چو خاموشی کجاست

5 من خس و خارم سلیم، او شعله ی هستی گداز گر درآید در برم، تاب هم آغوشی کجاست