کجاست نشتر مژگان دوست از عرفی شیرازی مثنوی 93

1 کجاست نشتر مژگان دوست تا دل ریش هزار چرخ زند بیخودانه بر سر بیش

2 تو هم زبتکده آئی و طوف کعبه کنی اگر نقاب گشایم زحسن طنیت خویش

3 همه ز عاقبت اندیشی اند سرگردان من این فریب نخوردم ز عقل دور اندیش

4 میل دارم کز می غم در بهشت آیم بجوش یعنی اندر بزم آن حورا سرشت آیم بهوش

5 میل آندارم که باز از باده شوق صنم در حرم بیهوش آیم در کنشت آیم بهوش

6 میل آندارم که بی باکانه یا شوخی زبزم مست و خوش بیرون روم در طرف کشت آیم بهوش

7 میل آندارم که مست افتم بگلزار ارم وز ترنمهای مرغان بهشت آیم بهوش

8 مستی از اندازه گر بیرون رود عرفی فتد بر دماغ خشت خم کز بوی خشت آیم بهوش