1 بیزحمت و دردسر چه جاییست جایی که در آن بشر نباشد
2 کانجاکه در آن بشر نهاد پای بیزحمت و دردسر نباشد
1 بگرفت شب ز چهرهٔ انجم نقابها آشفته شد به دیدهٔ عشاق خوابها
2 استارگان تافته بر چرخ لاجورد چونان که اندر آب ز باران حبابها
1 به هوس بردم سی روز مه روزه بسر که یکی بوسه زنم بر لب آن ترک پسر
2 خواهم اول ز دو نوشین لب او بوسهٔ عید زان سپس خواهم ازو بوسهٔ سی روزدگر
1 شب چو دیوان به حصار فلکی راه زدند اختران میخ بر این برشده درگاه زدند
2 راهداران فلک بر گذر راهزنان به فراخای جهان ژرف یکی چاه زدند