ما را شب فراق کجا خواب می‌برد از کمال خجندی غزل 504

1 ما را شب فراق کجا خواب می‌برد صد خواب را ز گریه ما آب می‌برد

2 داروی جان ما ز لبش ساز گو طبیب زحمت چرا به شربت عناب می‌برد

3 مخمور عشق را به جز آن لب علاج نیست درد سر خماره می ناب می‌برد

4 سر می‌نهد به صدق خم ابروی ترا هر پارسا که سجده به محراب می‌برد

5 پیش رخ از رقیب بپوشان به ذقن کر باغ میوه دزه به مهتاب می‌برد

6 گر آب دیده سوی نو آرد کمال را خاشاک پیش گوهر سیراب می‌برد

7 تبریز اگر کند هوس او را ازین مقام سیلاب اشک راست بر خاب می‌برد