خه از کجات پرسم چونست از انوری ابیوردی غزل 12

1 خه از کجات پرسم چونست روزگارت ما را دو دیده باری خون شد در انتظارت

2 در آرزوی رویت دور از سعادت تو پیچان و سوگوارم چون زلف تابدارت

3 ما را نگویی ای جان کاخر به چه عنایت بیگانگی گرفتی از یار دوستدارت

4 ای جان و روشنایی به زین همی بباید تو برکناری از ما، ما در میان کارت

5 با مات در نگیرد ماییم و نیم جانی یا مرگ جان گزینم یا وصل خوشگوارت

6 گر بخت دست گیرد ور عمر پای دارد یکبار دیگر ای جان گیریم در کنارت