روز هجران تو، یارب! ز از هلالی جغتایی غزل 127

1 روز هجران تو، یارب! ز کجا پیش آمد؟ این چه روزیست که پیش من درویش آمد؟

2 آن بلایی که ز اندیشه آن میمردم عاقبت پیش من عاقبت اندیش آمد

3 با قد همچو خدنگ از دل من بیرون آی که مرا تیر بلا بر جگر ریش آمد

4 چشم بر هم مزن و هر طرف از ناز مبین که بریش دلم از هر مژه صد نیش آمد

5 حال خود را چو بحال دگران سنجیدم کمترین درد من از درد همه بیش آمد

6 روز بگذشت، هلالی، شب هجران برسید وه! چه روز سیهست این که مرا پیش آمد!