آن شوخ که رفت از بر ما باز کجا از کمال خجندی غزل 71

1 آن شوخ که رفت از بر ما باز کجا رفت دور از نظر اهل وفا باز کجا رفت

2 جان تازه کنان بر سر بالین ضعیفان نا آمده چون باد صبا باز کجا رفت

3 درد دل رنجور مرا زان لب جانبخش تا راده بشارت به شفا باز کجا رفت

4 آن شاه کزو خانه دل شاه نشین بود از کلبه احزان گدا باز کجا رفت

5 شهباز صفت کرد بسی صید دل و باز بگرت به ترک همه تا باز کجا رفت

6 دل رفت به بوی تو ز مسجد به خرابات بیچاره نظر کن ز کجا باز کجا رفت

7 هم میکده هم صومعه خالی ز کمال است تا اثر تو بزاری و دعا باز کجا رفت