هرگه که تو با فرشته از اوحدالدین کرمانی رباعی 267

1 بیرون تر ازین جهان جهانی دگر است جز جنّت فردوس مکانی دگر است

2 آزاده نسب زنده به جانی دگر است وآن گوهر پاکشان زکانی دگر است

1 بر هرچ نهم دل که چنان خواهد بود ایّامش از آن حال بگرداند زود

2 چون کار ز اختیار من بیرون شد تدبیر من و عهد تو کی دارد سود

1 چون از در او هیچ مرا نیست گزیر ای دل درِ او گیرو در آن درگه میر

2 زنهار ازو بادگری روی مکن ما را درِ او بس مَه امیر و مَه وزیر