هرگاه که بینی دو از ابوسعید ابوالخیر رباعی 9

1 ای خالق خلق رهنمایی بفرست بر بندهٔ بی‌نوا نوایی بفرست

2 کار من بیچاره گره در گرهست رحمی بکن و گره گشایی بفرست

1 گفتی که منم ماه نشابور سرا ای ماه نشابور نشابور ترا

2 آن تو ترا و آن ما نیز ترا با ما بنگویی که خصومت ز چرا

1 از ما همه عجز و نیستی مطلوبست هستی و توابعش زما منکوبست

2 این اوست پدید گشته در صورت ما این قدرت و فعل از آن بمامنسو بست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما