هرگاه که به ناکامی دور از لب بار افتم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هرگاه که به ناکامی دور از لب بار افتم چون خسته بی مرهم مجروح و نگار افتم
2 مخمور و خراب آمد جان بیلب نوشینش چون می نبود لابد در رنج خمار افتم
3 هرجا نظر اندازم بی تو به درخت گل از گریه به بالایش چون ابر بهار افتم
4 آن بار به من صد ره نزدیک ترست از من گر دور به صد منزل از بار و دیار افتم
5 باشم همه شب با به در گشت مگر ناگه با چارده ماه خود یک شب به دو چار افتم
6 صد موج زند اشکم از شوق کنار او گو موج بزن دریا باشد به کنار افتم
7 با زاهد اگر افتم ساکن شودم گریه چون پیش کمال آیم در ناله زار افتم
دیدگاه‌ها **