1 از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست در خم زلفت دلم را شانه محراب دعاست

2 گرچه دست کوتهم بیگانه است از گردنت همتی دارم که با سرو بلندت آشناست

1 بی روی تو کارم همه با دیده تر بود تا دامن خاک از مژه‌ام لخت جگر بود

2 در گلشن اندیشه به یاد رخ و زلفت هر سو که شدم سنبل و گل تا به کمر بود

1 کعبه عشق است کانجا هیچ محمل ره نیافت کس به جز عاشق در آن وادی و منزل ره نیافت

2 آفتاب آمد که بیند عارضش بی‌اختیار از هجوم غمزه، از روزن به محفل ره نیافت