سخن چون می‌سرایم، کلک شکربار می‌سوزد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1426

1 خوش آنکه دل به یاد تو رشک چمن شود زلفت سمن، بهار خطت یاسمن شود

2 ریزم ز بس به یاد عقیق لبت سرشک دامن زکاوش مژه کان یمن شود

1 کشم آهی ز دل کامشب برد از دیده خوابش را گذارد نعل بر آتش، سمند پرشتابش را

2 دلی در دست بی پروا نگار غافلی دارم که در آتش ز خاطر می برد مستی، کبابش را

1 نبندی دل ای بخرد هوشیار به جادوی نیرنگی روزگار

2 فریبنده دیوی ست زرّین پرند سیه دل نگاریست سیمین عذار