چون رسد روزی به وقت خویشتن
- 1
- 2
- 3
1 چون رسد روزی به وقت خویشتن زحمت جستن چه بر خود می‌نهی
2 بی‌اجل چون کس نخواهد مُرد نیز پس چرا بر عجز و سستی تن دهی
3 رزق مقسومست لا ترحل به موت محتوم است لا تغفل بهی
1 چون رسد روزی به وقت خویشتن زحمت جستن چه بر خود می‌نهی
2 بی‌اجل چون کس نخواهد مُرد نیز پس چرا بر عجز و سستی تن دهی
3 رزق مقسومست لا ترحل به موت محتوم است لا تغفل بهی
دیدگاه‌ها **