چون ماه من از مشرق انوار از قاسم انوار غزل 287

1 چون ماه من از مشرق انوار بر آمد کام دلم از لمعه دیدار برآمد

2 آن ماه دل افروز چو بنمود جمالش کام دل و جان جمله بیک بار برآمد

3 چون نور تجلی خداوند عیان شد منصور «اناالحق » گو بردار برآمد

4 آن نور چو با دار و رسن رفت بیک بار آتش ز ته که گل فخار برآمد

5 هر دم سفری دارد و نامی و نشانی ازخانه سفر کرد و ببازار برآمد

6 در صومعه و بتکدها ذکر تو میرفت «صدق » ز دل خرقه و زنار بر آمد

7 جان را بحرج داد دل قاسم مسکین از هر طرفی بانگ خریدار برآمد