چون شدم صیدت به گیسوی خودت دربند کن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 چون شدم صیدت به گیسوی خودت دربند کن تا ابد با خود به این قیدم قوی پیوند کن
2 ای گل رعنا برای عندلیب بی‌نصیب نیست گر بوئی به رنگی از خودت خورسند کن
3 تلخی شیرین لبان ناموس را خوش مایه‌ایست تا توانی زهر باش ای شوخ و کار قند کن
4 ای مسیحا دم که صد بیمار در پی میروی یک نفس بنشین دوای دردمندی چند کن
5 کعبهٔ مقصودی الحق سر زگمراهان مپیچ قبلهٔ حاجاتی آخر رو به حاجت‌مند کن
6 می‌رود ای مادر ایام کار ما ز دست یک سفارش از برای ما به این فرزند کن
7 اعتمادت نیست گر بر عهدهای محتشم خیز و هر یک عهد او محکم به صد پیوند کن
دیدگاه‌ها **