وقت نماز ز عشق شنیدم عجب از اسیری لاهیجی غزل 5

1 وقت نماز ز عشق شنیدم عجب ندا قد اذن الموئذن حیوا علی الفنا

2 ای دل بذوق زهر فنا نوش و غم مخور بعدالفناء قد تجدالعز والبقا

3 گوید خرد که پر خطر است این طریق عشق والله لا اخاف من الموت فی الهوی

4 گر پیش ازین جمال تو پنهان ز خلق بود الان ذکر حسنک قد شاع فی الوری

5 کردی بنور خویش منور بصیرتم حتی رایت وجهک فی کل مااری

6 مهر رخت ز پرده هر ذره ظاهرست یا حبذا ظهورک فی صورة الخفی

7 بنگر جهان بدیده حق بین اسیریا من نوره تنورت الارض والسما