1 چون باز به صید یاوه باز تو شود بر تخت سپهر مهره باز تو شود
2 گر ماه به شکل چشم باز تو شود از بیم تو چون ناخن باز تو شود
1 با اهل خرد جهان بکین است مرد هنری از آن غمین است
2 آن کو به بر خرد مهین است زین ازرق بی خرد کهین است
1 ای طبع تو فصل بهار خرم ای جود تو اصل نوای عالم
2 ای روی بزرگان آل بابو ای پشت ضعیفان نسل آدم
1 بدیع نیست به شب دیدن ستاره در آب بروز بین که سپهری است پر ستاره بر آب
2 زمین چو آینه صورت نمای گشت مگر ز گل نماند میان هوا و آب حجاب