کی ببینم چهرهٔ زیبای دوست؟ از عراقی غزل 33

1 کی ببینم چهرهٔ زیبای دوست؟ کی ببویم لعل شکرخای دوست؟

2 کی درآویزم به دام زلف یار؟ کی نهم یک لحظه سر بر پای دوست؟

3 کی برافشانم به روی دوست جان؟ کی بگیرم زلف مشک‌آسای دوست؟

4 این چنین پیدا، ز ما پنهان چراست؟ طلعت خوب جهان پیمای دوست

5 همچو چشم دوست بیمارم، کجاست شکری زان لعل جان‌افزای دوست؟

6 در دل تنگم نمی‌گنجد جهان خود نگنجد دشمن اندر جای دوست

7 دشمنم گوید که: ترک دوست گیر من به رغم دشمنان جویای دوست

8 چون عراقی، واله و شیدا شدی دشمن ار دیدی رخ زیبای دوست