1 چه ‌جوهرست ‌که‌هست اعتبار آتش و آب چه‌ گوهرست‌ که زیبد نگار آتش و آب

2 چه لعبتست‌ که چون‌ کودکانش مادر دهر نموده تربیت اندر کنار آتش و آب

3 دوام دولت و دین و ثبات چرخ و زمین قرار خاک و هوا و مدار آتش و آب

4 مگر توگویی معمار چرخ‌کرده بنا شگفت باره‌یی اندر دیار آتش و آب

5 چه‌ساحریست‌که فوجی‌ضعیف‌مورچگان نمی‌روند برون از حصار آتش و آب

6 سمندرست همانا درست یا خرچنگ که‌گشته‌اند ز هرگوشه یار آتش و آب

7 به نیکخواه بود آب و بر عدو آتش بلی به دهر بود پرده‌دار آتش و آب

8 گهیش مهد تقاضا بودگهی دامن که شیرخواری هست از تبار آتش و آب

9 سبب تماثل با وی بود وگرنه چرا به خاک و باد بود افتخار آتش و آب

10 شکار وی نبود غیر صید جان آری نکو نباشد جز جان شکار آتش‌ و آب

11 به راستی‌که نزیبد نشیمنش به جهان به غیر دست خداوندگار آتش و آب

12 ابوالشجاع بهادر حسن شه آنکه بود حسام سر فکنش پیشکار آتش و آب

13 به‌قهر و لطف چنان آب آب و آتش برد که باد و خاک بود مستجار آتش و آب

14 ز سیر خنگش‌ کز تندباد برده ‌گرو شد از زمین به فلک زینهار آتش و آب

15 تبارک‌الله از آن باد سیرخاک سکون که در زمانه بود یادگار آتش و آب

16 زکین و مهر تو هر لحظه در خروش آیند دلم بسوزد بر روزگار آتش و آب

17 یکی به قهرتو ماند یکی به رحمت تو بلی عبث نبود اقتدار آتش ‌و آب

18 به خشم و لطف تو اندک تشابهی دارد وگرنه از چه بود اشتهار آتش و آب

19 اگر به رشتهٔ لطفت نبود پیوسته گسسته بود ز هم پود و تار آتش و آب

20 چنان ز آتش و آبم به موزه سنگ فتاد که ‌کیک افکنم اندر ازار آتش و آب

21 الا به دور جهان تا که تیر و تیغ ترا همی قضا شمرد در شمار آتش و آب

22 ز تیر و تیغ تو کز آب و آتش افزونست همیشه باد عدو خاکسار آتش و آب