1 هر چه آن آشکار نتوان کرد مکن اندر نهان بهیچ سبیل

2 ز آنکه بی شک نهان نخواهد ماند بد و نیک جهان بهیچ سبیل

3 سخنی کت گزیر باشد از آن مگذران بر زمان بهیچ سبیل

4 که سخن چون روان روان برود باز نآید روان بهیچ سبیل

5 هر بلائی که از تو بر تو رسد نتوان رست از آن بهیچ سبیل

6 پند پیرانه را ز ابن یمین رد مکن ایجوان بهیچ سبیل

7 سودمندست پندش ار شنوی ز آن نبینی زیان بهیچ سبیل