در این گلشن چه سازد از امیر شاهی سبزواری غزل 107

1 در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش چو سوی عاشقان میلی ندارد سرو آزادش

2 خوش است این باغ رنگین، لیک نتوان دل در او بستن که بوی آشنایی نیست در نسرین و شمشادش

3 چنین کان غمزه را تعلیم شوخی می‌دهد چشمت بگو: آتش به عالم زن، که استاد است استادش

4 اگر مجنون به درد و داغ عشق افتاد یک چندی ولی در عاشقی هرگز چنین کاری نیفتادش

5 گر آب چشم و آه آتشینی بود شاهی را کنون خاک است و در کوی تو هرسو می‌برد بادش