جهان چه می به قدح ریخت بی خبر ما را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 جهان چه می به قدح ریخت بی خبر ما را که خاک شد سر و نگذاشت درد سر ما را
2 محبت عجبی در میانه ی من و اوست زمانه گر بگذارد به یکدگر ما را
3 چنان کرشمه به ما می کند، که پنداری خریده است گل این چمن به زر ما را!
4 چگونه دل ز غم روزگار برداریم؟ همین رسیده به میراث از پدر ما را
5 ز بلبلان گلستان سلیم صد فریاد که از بهار نکردند باخبر ما را