تو را چه غم که به درد تو مبتلایی از حزین لاهیجی غزل 292

1 تو را چه غم که به درد تو مبتلایی هست؟ مراست غم که ندانسته ای وفایی هست

2 به آفتاب چرا تیغ مطلعم نکشد مرا که در نظر، ابروی دلگشایی هست

3 چه بسته ای ره پیغام، محرمان چو شدند کبوتر حرمی، قاصد صبایی هست

4 به دیده، از مژه گلگون تر است هر خارش به راه کوی تو، رند برهنه پایی هست

5 سماع خاطر شوریدگان به مطرب نیست به وادی ای که منم، ناله ی درایی هست

6 خراب می کند آخر ز سیل گریه مرا میانه ی من و دل، طرفه ماجرایی هست

7 حزین به خاطر خود یاد خیر، ره ندهی درون خلوت دل یار آشنایی هست