1 «کل یوم هو فی شان » چه نشانست و چه شان؟ گرنه با ما سخنی دارد پیدا و نهان؟

2 هر ظهوری که کند «عز تعالی » یومیست جمله ذرات جهان مظهر این شأن و چه شان؟

3 من چه گویم سخن حضرت حق؟ با قومی که شب از روز ندانند و زمین را ز زمان

4 ثمری با شجری و شجری با ثمری امر ساریست معین همه جا در اعیان

5 قیمت خویش بدان، حاضر این دم می باش ملک عالم همه جسمند، تویی جان جهان

6 زاهدا، گر بیقین خوانده این درگاهی پیش این زنده دلان قصه و افسانه مخوان

7 صوفی ما، که نشد واقف اسرار درون باده ناب ننوشید ز عین عرفان

8 گر نشانی ز خدا یافته ای وقت تو خوش! گم کنی در صفت صفوت جانان دل و جان

9 یار هم خانه خانه است، عجایب حالیست! قاسمی در طلبش دربدر و سرگردان