چه منت است اگر شیوه ی وفا از سلیم تهرانی غزل 197

1 چه منت است اگر شیوه ی وفا آموخت؟ محبتی که به ما می کند، ز ما آموخت

2 به راه شوق ندانم کدام جلوه ی او شکسته پایی ما را به نقش پا آموخت

3 ز دیده آب رود بی غبار کوی توام بلاست، چشم کسی چون به توتیا آموخت

4 چو غیر گریه درین باغ رسم دیگر نیست به حیرتم که گل این خنده از کجا آموخت

5 سلیم سر مکش از آستان پیر مغان که هر که خاک درش یافت کیمیا آموخت