حسن را از وفا چه آزارست از انوری ابیوردی غزل 23

1 حسن را از وفا چه آزارست که همه ساله با جفا یارست

2 خود وفا را وجود نیست پدید وین که در عادتست گفتارست

3 از برون جهان وفا هم نیست کاثرش ز اندرون پدیدارست

4 چه وفا این چه ژاژ می‌گویم که ازو حسن را چه آزارست

5 تا مصاف وفا شکسته شدست علم عافیت نگونسارست

6 عشق را عافیت به کار نشد لاجرم کار عاشقان زارست

7 دست در کار عافیت نشود هر کجا عشق بر سر کارست

8 عشق در خواب و عاشقان در خون دایه بی‌شیر و طفل بیمارست

9 آرزو می‌پزیم چتوان کرد سود ناکرده سخت بسیارست

10 اینکه امروز بر سر گنجی پای فردات بر دم مارست

11 انوری از سر جهان برخیز که نه معشوقهٔ وفادارست