1 چه حسن است این که مجنون می کند عقل فسونگر را؟ چه رنگ است این که در خون می کشد، دامان محشر را؟

2 صفایی کز دم صبح بنا گوش تو می بینم به خون رشک خواهد غوطه دادن، مهر خاور را

3 به چشم کم ندیدی ناز خونریز اسیرانش اگر می بود پروای نگاه، آن چشم کافر را

4 چه استغناست کز چشم سیه مست تو می بینم؟ به خونم تشنه کرد آن تیغ مژگان ستمگر را

5 حزین رسوا بود هر چند داغ سینه، می پوشم چه سان پنهان توانم درگریبان کرد اختر را؟