1 طمع ابن یمین چیست ز کرم کرمت خود بدانی چو در آن صرف کنی اندیشه

2 هست آن میوه که از لطف بود چهره نمای دانه از باطن او همچو پری از شیشه

3 با همه لطف که دارد نخورم خون دلش خرم آنکس که کند خوردن خونش پیشه

4 قوت خونش اگر در تن روباه رود شیر گیری کند ار روی نهد در بیشه

5 ندهد این بجز آن راد که چون رنده بود دور باد آنکه ترا شد سوی خود چون تیشه