چه حسن است این که گر هر دم رخت را صد نظر بینم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 چه حسن است این که گر هر دم رخت را صد نظر بینم هنوزم آرزو باشد که یک بار دگر بینم
2 چنین شوقی که من دارم چه تسکین یابد ار ناگه برون آیی و چون عمر عزیزت در گذر بینم
3 مگو در ماه و خور بین الله الله چون بود ممکن که تو پیش نظر باشی و من در ماه و خور بینم
4 به تاریکی هجرانم مکش ای غم دمی دیگر بود کز پرتو رخسارش این شب را سحر بینم
5 چو محرومم ز دیدارش به کوی او روم باری زمانی بهر خرسندی در آن دیوار و در بینم
6 سر بالین ندارم لیکن از بخت اینقدر خواهم که وقت جان سپردن آستانش زیر سر بینم
7 به کنج محنت و اندوه جامی جان دهد آخر چنین کز درد هجران هر زمان حالش بتر بینم