1 رخی چنین که تو داری کدام مو دارد خدا همیشه ز چشم بدت نگه دارد

2 بکش نخست مرا گر گه محبت تست که بنده از همه بسیار تر گنه دارد

3 غلام آن سگ کویم که چون شناخت مرا بر آستان تو کمتر ز خاک ره دارد

4 به چین زلف سیه چشمت آهوی ختن است که بر کنار گل و سبزه خوابگاه دارد

5 همیشه تشنه وصلت ز شوق زلف و زنخ دو دست در رسن و دیده سوی چه دارد

6 قیامتست بخوبی رخت که در وی زلف بجرم زیر بری نامه سیه دارد

7 چو کوس حسن زدی قلب عاشقان مشکن که تاج و تخت شهان زینت از سیه دارد

8 کمال فهم سخن نیست در گدا طبعان سخن در است و تعلق بگوش شه دارد