آنچه از آتش غم با دل غمناک رود از جامی غزل 365

1 آنچه از آتش غم با دل غمناک رود گر برآرم دم ازان دود بر افلاک رود

2 بنده ام پاکروی را که درین دیر کهن تا زید پاک زید چون برود پاک رود

3 زیر هر سنگ فتاده ست سر سرهنگی پر دلی کو که درین راه خطرناک رود

4 دیده را تا به زمین فرش نسازم مخرام حیف باشد ز چنین پای که بر خاک رود

5 لذت تیغ غمت باد بر آن کشته حرام که نه با عهد درست و کفن چاک رود

6 سرفرازان جهان گردن تسلیم نهند هر کجا قصه آن حلقه فتراک رود

7 جامی از خط خوشش پاک مکن لوح ضمیر کین نه حرفی ست که از صفحه ادراک رود