دیگر چه فتنه می کند از جهان ملک خاتون غزل 797

1 دیگر چه فتنه می کند این باد مشک بیز گر عاقلی دلا به سوی بوستان گریز

2 از باد صبحدم به چمن بین شکوفه ها بنشین به زیر آن و شکوفه به سر بریز

3 ای نور هر دو دیده بینا ز روی لطف با غمزه گو که بی گنهی خون ما مریز

4 دل رفت در شکنج دو زلفش مقام کرد از وی بگو که چون بردش کس به تیغ تیز

5 دانی که رستخیز قیامت چگونه است روز فراق بین که چنانست رستخیز

6 گم کرده ای دلا به سر کوی یار هوش بی حاصلست خاک درین ره کنون مبیز

7 تا کی جهان به درد غمش مبتلا شوی مشکل توان نمودن با بخت بد ستیز