با پستهٔ خندانت، شکر به چه از آذر بیگدلی غزل 98

1 با پستهٔ خندانت، شکر به چه کار آید؟! با لؤلؤ دندانت، گوهر به چه کار آید؟!

2 با قامت دلجویت، از سرو چه برخیزد؟! با نکهت گیسویت، عنبر به چه کار آید؟!

3 از وعدهٔ کوثر داد، زاهد ز مِیَم توبه غافل که چو می‌باشد، کوثر به چه کار آید؟!

4 ما را به قیامت کار، افتاده پی دیدار؛ گر یار نبیند یار، محشر به چه کار آید؟!

5 گفتیم: سکون ورزیم، افزود چو شوق، اما چون غرقه شود کشتی، لنگر به چه کار آید؟!