به روی جوهر ذاتی چه پرده از سلیم تهرانی غزل 935

1 به روی جوهر ذاتی چه پرده می پوشی چو هست حرف بلندت، مگو به سر گوشی

2 زبان خویش نگه دار و پادشاهی کن که نیست خاتم جم، غیر مهر خاموشی

3 به این لباس کسی کآشناست می داند که پوششی نبود بهتر از خطاپوشی

4 صبا به سوی چمن رو، دعای ما برسان بگو، ز مرغ چمن چیست این فراموشی

5 درین چمن که گلی در بغل بود همه را چو غنچه چند کنم من به خود هم آغوشی

6 خوش آن حریف که در کوی می فروش سلیم نهد ز خشت سر خم، بنای بیهوشی