من دردمند چاره ی دردم از جهان ملک خاتون غزل 1377

1 من دردمند چاره ی دردم چه می کنی تدبیر حال دیده پر نم چه می کنی

2 داریم ما دلی چو دو زلف تو پر ز شور بازش ز درد دوری درهم چه می کنی

3 مجروح شد دلم ز جفاهایت ای صنم بر ریش ما بگوی که مرهم چه می کنی

4 دردیست در دلم که دمم زان گرفته شد ای جان من بگوی که دردم چه می کنی

5 پشت امید من چو الف بود در غمت بازش چو طاق ابروی خود خم چه می کنی

6 گر می کشی به غصّه مرا یکسره بکش خون در دلم ز هجر تو هردم چه می کنی

7 بر قول دشمنان جفاجوی بی وفا هردم عنایتت تو ز ما کم چه می کنی

8 شادی و خرّمی ز جهان رفت گوئیا مسکین دل ضعیف تو با غم چه می کنی