درین کشور چه میپرسی غرور از سلیم تهرانی غزل 83

1 درین کشور چه میپرسی غرور حسن سرکش را که با شمشیر چوبین می کشند اطفال آتش را

2 ز گلشن می رسم چون خسته ای کز جنگ برگردد که گلبن بر دلم از تیر خالی کرده ترکش را

3 درین گلشن من آن نخل کهن پرورده ی خشکم که گل گل بشکفد، پیشش بری چون نام آتش را

4 نباشد جای مو در کف، ولی گر خط او بیند سلیمان جای در کف می دهد آن موی دلکش را

5 نگه را غمزه بیرون از صف مژگان نمی آرد به هر صیدی نیندازند تیر روی ترکش را

6 سلیم افلاک و انجم را ندیدم نشئه فیضی ز کیفیت نصیبی نیست این جام منقش را