چه پرسیم که بجانت هوای از عرفی شیرازی مثنوی 57

1 چه پرسیم که بجانت هوای ما چه کند در آن چمن که گل آتش بود صبا چه کند

2 تبسم تو که ناسور را دهد مرهم بسینه نیش زند نیش غمزه را چه کند

3 هزار گونه مراد محال می طلبی تو خود بگو که اجابت باین دعا چه کند

4 مجو سعادت طالع دمی که فرصت نیست چه سر بریده شود سایه هما چه کند

5 مگو وفا نکند دوست با منش عرفی نمی شود بوفا آشنا وفا چه کند