چه رنگ ها که ازین سیمتن از سلیم تهرانی غزل 576

1 چه رنگ ها که ازین سیمتن شکسته شود چه عهدها که ازین دلشکن شکسته شود

2 نصیب بود که چون شیشه، توبه را عمری نگاه دارم و در این چمن شکسته شود

3 طلسم چرخ که عالم درو گرفتارند امید هست که در دست من شکسته شود

4 به کودکی چو پدر دید طالعم را، گفت چه تیشه ها که ازین کوهکن شکسته شود

5 ز ذکر توبه خموشم، که این سخن دایم چو حرف لال، مرا در دهن شکسته شود

6 سلیم، حرف خزان در چمن بلندمگوی مباد رنگ گل از این سخن شکسته شود