آنچه ببغداد کرد تیغ از آشفتهٔ شیرازی غزل 966

1 آنچه ببغداد کرد تیغ هلاکو کرد بملک دل آن بلارک ابرو

2 ترک تو چنگیز را کشید بیاسا کافر حربی برد بچشم تو یرغو

3 جادوی بابل بسحر چشم تو مفتون فتنه بروی تو آن دو نرگس جادو

4 عطر برد خسرو از دو سنبل شیرین مشک ختن از خطا برند بمشکو

5 دف صفتش سینه ام هدف شود از شوق گر زندم تیری آن کمانچه ابرو

6 چشم فسونساز تو ززلف رسن باز قرص قمر میکشد بچنبر گیسو

7 غیر دو آهوی مست شیر شکارت شیر شکاری کسی ندیده زآهو

8 رزم پشن را مخوان و قصه قارن حسن تو چین و ختن گرفته به نیرو

9 باده مینا و باغ و ساقی مهوش لذت حورم ببرد و حسرت مینو

10 کوی مغانت امان دهد زحوادث رخت زمسجد ببرد لاسوی آن کو

11 دم مزن آشفته خون دل خور و خامش راه بکویش نبرده کس بهیاهو