عجب! که رسم وفا هرگز آن از هلالی جغتایی غزل 133

1 عجب! که رسم وفا هرگز آن پری داند پری کجا روش آدمی گری داند؟

2 دلم بعشوه ربود اول و ندانستم که آخر اینهمه شوخی و دلبری داند

3 بعاشقان ستم دوست عین مصلحتست که شاه مصلحت کار لشکری داند

4 حدیث لعل خود از چشم درفشانم پرس که قدر گوهر سیراب گوهری داند

5 بناز گفت: هلالی کمینه بنده ماست زهی سعادت! اگر بنده پروری داند