چه چاره سازم اگر از حکیم نزاری قهستانی غزل 408

1 چه چاره سازم اگر آن نگار برگردد نهان شود ز من و آشکار برگردد

2 حجاب کردم با خود ز بیمِ طعنه و لیک به طعنه کی دلم از غم گسار برگردد

3 از آن حجاب نمایم چو یار مستورست که چشمِ بد رسد و روزگار برگردد

4 اگرچه دولتم از دولت است با من یار ولی مباد که دولت ز کار برگردد

5 اگر زیاریِ اقبال بر نمی گردم روا بود که ز اقبال یار برگردد

6 وفا نکوست از آن دامن وفا گیرم که بی وفا را یار از کنار برگردد

7 مرا ز عالمیان اختیار آمد یار به اختیار کسی ز اختیار بر گردد

8 مقامِ زهد گرفتم چو زاهدی بودم به زهد و توبه هرگز خمار بر گردد

9 نه زهد خواهم و مقصود زاهدست مرا ز زهد هرکه چو من شد به عار برگردد

10 نزاری از می و معشوق بر نخواهد گشت اگر محیطِ سپهر از مدار برگردد